Hoe kies je de juiste vakantiesterproducten zonder een fout te maken?

De mooiste gerechten zullen onze feesttafels opvrolijken. Onder de vele producten die worden aangeboden, is het moeilijk om je weg te vinden. Waarop moet u letten bij de keuze van kwaliteitsproducten? Instructies voor gebruik met drie van hen.

Foie gras: we negeren het etiket niet!

Ook al is foie gras een product dat steeds vaker wordt afgekeurd, het zal voor velen deel uitmaken van de partij. Bij de meest geconsumeerde zijn er voornamelijk drie benamingen die niet gelijk zijn in kwaliteit.

De eerste is het "bloc de foie gras", met of zonder stukjes. Het is een preparaat gemaakt van stukjes foie gras die worden gereconstitueerd en gemengd met water, voordat ze worden gekruid en in vorm gebracht. Het kan stukken lobben bevatten (minimaal 30%) wanneer het wordt vermeld met. De tweede, "foie gras", is een assemblage van stukjes foie gras-lobben die vervolgens worden gekruid. Ten slotte is "whole foie gras", zoals de naam al aangeeft, een hele foie gras of meerdere gekruide lobben. Het is ongetwijfeld de meest kwalitatieve. Het zal perfect gaan met rundvlees voor de onvermijdelijke tournedos Rossini, een echt feestelijk gerecht.

Vertrouw bij uw keuze niet op prijs of op bekende merken die niet altijd synoniem zijn voor kwaliteit. Let liever op het etiket en geef uiteraard de voorkeur aan producten van Franse oorsprong met het etiket AOP, AOC, Label Rouge (met name uit de Landes) of IGP (Beschermde Geografische Aanduiding), bijvoorbeeld uit het Zuidwesten. Zij zorgen voor een veeleisende en erkende knowhow, een gereguleerde en ethische productie, van de veredeling tot de marketing van het product.

Heb je liever dat het rauw is? Kies voor "extra", in papier verpakt in plaats van vacuüm verpakt voor een betere conservering. Idealiter bestelt u het bij een slager (controleer waar het vandaan komt) of haalt u het rechtstreeks bij de producent op. Het moet gemiddeld 500 g wegen voor een eendenlever en tussen 800 en 1100 voor een ganzenlever. Het beige vlees moet vrij resistent zijn, niet korrelig of bevlekt.

Oesters: versheid en herkomst moeten goed in de gaten worden gehouden!

Of u ze nu in de winkel koopt, bij de visboer of rechtstreeks bij de producent, let op alle informatie over de ezel. Begin met het controleren van de verpakkingsdatum en koop ze zo dicht mogelijk bij de verpakkingsdatum. Nooit meer dan een week. Om er zeker van te zijn dat ze vers zijn, is het gewicht van de oesters een goede indicator. Hoe zwaarder ze zijn, hoe beter. Dit betekent dat ze niet geopend zijn, geen water bevatten en dus leven. Voor de geur, moeten ze ruiken als de zee, en ze moeten, zonder twijfel, ruiken als de zee, anders, ga op weg!

Wat de certificering betreft, hebben de oesters van Marennes-Oléron het IGP-etiket (Beschermde Geografische Aanduiding). Twee ervan, "fine de claire" en "pousse en claire" zijn zelfs gecertificeerd door het Label Rouge. Ook andere kwaliteitscertificaten, die betrekking hebben op productiegebieden zoals bijvoorbeeld "oesters uit Bretagne", komen veel voor. Zij geven het landbouwareaal aan en getuigen van de kwaliteit van de producten. Merk op dat de belangrijkste Franse oesterkweekgebieden : Noordzee - Normandië, Bretagne, Pays de la Loire, Poitou-Charentes, Arcachon-Aquitaine en Middellandse Zee.

Dankzij deze certificeringen kunt u er zeker van zijn dat de oesters volgens nauwkeurige specificaties en met respect voor het product zijn gekweekt. Dit is ook het geval voor oesters met het biologische (AB) label.

De gerookte zalm: vanuit elke hoek te observeren

Schotland, Noorwegen, Ierland, wat dan ook. In plaats daarvan richten we ons op de soort en kiezen we voor een Salmo salar die beter is in het roken en zouten dan een Oncorhynchus. Vervolgens besteden we aandacht aan de landbouwomstandigheden (is het intensief?) en de verwerking van het product.

Het zouten van de zalm kan gebeuren door het injecteren van pekel, wat tijd bespaart maar de vis wel doet opzwellen en er middelmatig uitziet. Als het vlees doorweekt, roze en pasteus is: loop weg! Het moet worden gezouten met droog zout. Wat het roken betreft, dit gebeurt langzaam vanuit een of meerdere bossen. Eiken en beukenhout zijn het meest kwalitatief. Een goede gerookte zalm moet het etiket "gerookt met hout" krijgen en niet alleen "gerookt". Dit laatste betekent dat het gaat om een vloeibare nevel van rookaroma.

Snijden is ook belangrijk. Handmatig snijden is beter dan machinaal snijden, dus controleer of er op het etiket "met de hand gesneden" staat. Er mogen geen bruine vlekken, vettige stukjes of botten op de plakken zitten. Deze moeten groot zijn (dus de vis is goed gegroeid), gelijkmatig gekleurd en een beetje glanzend. Kleine witte lijntjes mogen dan wel aanwezig zijn, maar ze moeten wel in orde zijn, anders is het een teken van een vette zalm. Controleer of het ook gemarkeerd is met "nooit bevroren". Vertrouw op Label Rouge-gecertificeerde producten die zorgen voor gereguleerde landbouw- en verwerkingsomstandigheden: droogzouten, snel roken na het vissen, zorgvuldig snijden. Het AB-label is ook een garantie voor kwaliteit.

Gerookte zalm oxideert snel en is niet lang houdbaar na het verpakken. Kies het zo ver mogelijk van de houdbaarheidsdatum. Een goed alternatief voor gerookte zalm en met vrijwel identieke smaakwaarde: gerookte forel. Als het in Frankrijk wordt geproduceerd en gekweekt, wordt het etiket "biologisch" aangebracht, en wordt het nauwgezet gecontroleerd. Het is een uitstekende vis, goedkoper dan zalm.

Wilt u na het genieten van de vakantie misschien een paar goede voornemens maken om het nieuwe jaar goed te beginnen? Ontdek de onze !